13 yıl olmuş daha dün gibi aklımda bizden ayrıldığını öğrendiğim o sabah.. Her sömestr olduğu gibi anneannemleri ziyarete Ankara'ya gitmiştik, tüm kuzenler aynı odada kalıyoruz. Yatağımın ayak ucunda televizyon var. Kimdi hatırlamıyorum biri sabah "Barış Manço" ölmüş diyerek odaya girdi ve televizyonu açmaya yöneldi. Bundan tam 13 yıl önce 1 Şubat sabahı bu şekilde uyandırıldım ..
Biz yani kuzenlerim ve ben, Barış Manço'nun şarklarıyla büyüdük, en çok onu dinledik,örnek aldık, parmaklarımıza yüzükler geçirip en çok onun taklidini yaptık. Onu tanıyan bir nesil olarak çok şanslı olduğumuzu düşünüyorum.
Şarkıları, hareketleri, çocuklarla olan iletişimi, giydikleri ve taktıkları kısacası her şeyiyle bir "icon" ve cesaret örneği! Ölümünün 13. yılında bile ilk günkü sevgi ve özlem ile anılan kaç sanatçı vardır ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder